اطلاعات دریافتی بو از دو سوراخ بینی منجر به دو نوع فعالیت عصبی می شود.
به گزارش پایگاه خبری قرطاس و به نقل از نیچر، تحقیقات جدید نشان می‌دهد وقتی رایحه قهوه صبح در اطراف بینی می‌پیچد، مغز اطلاعات را از کدام یک از سوراخهای بینی دریافت می کند. ادغام اطلاعات از هر دو سوراخ بینی ممکن است به ما در شناسایی بو کمک کند.
ناحیه ای از مغز به نام قشر پیریفورم که دو نیمکره مغز را در بر می گیرد، برای دریافت و پردازش اطلاعات مربوط به بوها شناخته شده است. با این حال، دانشمندان مطمئن نیستند که آیا دو طرف قشر پیریفورم به بوها به طور هماهنگ یا مستقل واکنش نشان می دهد.
برای بررسی این سوال، محققان افراد مبتلا به صرع را که تحت عمل جراحی مغز قرار می‌گرفتند، انتخاب کردند تا مناطقی از مغزشان را که مسئول تشنجشان است شناسایی کنند. شرکت‌کنندگان جهت انجام جراحی بیدار بودند و طی آن دانشمندان بوها را از یک یا هر دو سوراخ بینی، از طریق لوله‌های کوچکی که تقریباً به یک سانتی‌متر در هر سوراخ بینی می‌رسید، می‌رسانند. محققان از الکترودهای قرار داده شده در مغز شرکت کنندگان در مطالعه برای خواندن فعالیت در قشر پیریفورم استفاده کردند.
Naz Dikecligil، عصب شناس در دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: در واقعیت، عطرها به ندرت تنها به یک سوراخ بینی برخورد می کنند. ولی آنها احتمالاً کمی جلوتر از دیگری وارد یک سوراخ بینی می شوند. سوالی که باید پرسید این است که آیا مغز می‌تواند از این تفاوت‌های بالقوه استفاده کند؟
یافته ها نشان می دهد که مغز از زمان های مختلف ورود استفاده می کند. هنگامی که یک بو به یک سوراخ بینی منتقل می شود، ابتدا سمت مغز نزدیک به آن سوراخ بینی واکنش نشان می دهد و سپس واکنشی در سمت مخالف مغز دنبال می شود. Dikecligil می گوید: «به نظر می رسد که در واقع دو نمایش بو وجود دارد که مربوط به اطلاعات مربوط به بو از هر سوراخ بینی است.
هنگامی که محققان عطری را به طور همزمان به هر دو سوراخ بینی وارد میکنند، ملاحظه نمودند که هر دو طرف مغز رایحه را سریعتر از زمانی که فقط از طریق یک سوراخ بینی پخش می شد، تشخیص می دادند. Dikecligil می‌گوید که این امر نشان می‌دهد که دو طرف تا حدودی با هم همکاری میکنند، حتی اگر یکی در رمزگذاری یک رایحه از دیگری عقب باشد.
بوها و صداها
کوین بولدینگ، عصب شناس در مرکز حواس شیمیایی مونل در فیلادلفیا، می گوید: «به ندرت می توان پیامهای الکتریکی را مستقیماً از قشر بویایی انسان مشاهده کرد. او می‌گوید که نتایج با نتایجی که دیگران در کار با مدل‌های حیوانی دیده‌اند مطابقت دارد، که به این مطالعه اعتبار می بخشد.
مغز ورودی‌های هر گوش را مقایسه می‌کند تا به افراد کمک کند صداها را بومی‌سازی کنند، و این سوال را مطرح می‌کند که آیا سیستم مشابهی برای بوها وجود دارد یا خیر. با این حال، مردم معمولاً در تشخیص جهت یک عطر خیلی خوب نیستند. وقتی محققان عطری را از سوراخ راست یا چپ بینی منتشر می کردند و از شرکت‌کنندگان در مطالعه می‌پرسیدند که عطر از کدام سوراخ بینی می‌آید، آنها پاسخ های صحیحی را نمی دادند و پاسخها آنها برای شناسایی جهت بو در حد تصادفی بود.
اما این امکان وجود دارد که این سیگنال های دوگانه مکانیزمی برای بررسی خطا ارائه دهند. بولدینگ می‌گوید: ممکن است مغز ما در حال جمع‌آوری شواهد تأییدکننده در مورد آنچه استشمام می‌کنیم باشد تا بتوانیم منابع بو را در اطراف خود به طور دقیق شناسایی کنیم. نتایج این مطالعه در Current Biology منتشر شد است.
