یک لنز تماسی جدید که قادر به تحویل دارو است، زخم‌های قرنیه را سریع‌تر بهبود می‌بخشد. این لنز هرچه آسیب قرنیه بیشتر باشد، داروی بیشتری تحویل می‌دهد که ویژگی منحصر به فرد آن است.
به گزارش پایگاه خبری قرطاس، گروهی از پژوهشگران دانشکده بینایی‌سنجی و علوم بینایی دانشگاه واترلو به یک نوآوری جدید دست یافته‌اند که هدف آن بهبود سریع‌تر زخم‌های چشم است.
به نقل از آی‌ای، آنها ماده جدیدی برای لنزهای تماسی ایجاد کردند که به عنوان باند زخم قرنیه عمل می‌کند.
این لنز، داروها را به روشی تنظیم شده آزاد می‌کند که باعث تسریع بهبودی چشم می‌شود.
دکتر لیندون جونز، استاد دانشکده بینایی‌سنجی و علوم بینایی دانشگاه واترلو و مدیر مرکز تحقیقات و آموزش چشمی(CORE) توضیح داد: این یک سیستم دارورسانی هدفمند است که به شرایط بدن پاسخ می‌دهد.
وی افزود: هرچه آسیب بیشتری داشته باشید، داروی بیشتری تحویل داده می‌شود که منحصر به فرد است و به طور بالقوه یک تغییردهنده بازی است.
غلبه بر محدودیت‌های فعلی
طبق بیانیه دانشگاه واترلو، بیماران مبتلا به خراش قرنیه به طور معمول از لنز تماسی بانداژی شفاف و قابل نفوذ اکسیژن به مدت ۷ تا ۱۰ روز استفاده می‌کنند، اما این درمان تضمین نمی‌کند که دارو برای درمانی پایدار در چشم باقی بماند.
این لنز جدید اما با هدف رفع محدودیت‌های روش‌های فعلی برای درمان خراش قرنیه ساخته شده است.
ماده سازنده این لنز تماسی از ژلاتین متاکریلات که یک محصول جانبی کلاژن است، مشتق شده است. کلاژن، پروتئینی است که به طور طبیعی در چشم یافت می‌شود و در فرآیند بهبود زخم نقش دارد، اما آنقدر نرم و ضعیف است که به تنهایی نمی‌تواند به عنوان ماده سازنده لنز تماسی مناسب عمل کند.
تبدیل ژلاتین متاکریلات به یک ماده زیستی
دکتر اِوِلین ییم، دانشیار مهندسی شیمی در دانشگاه واترلو، راهی برای تبدیل ژلاتین متاکریلات به یک ماده زیستی ۱۰ برابر قوی‌تر از کلاژن پیدا کرد.
وی ماده زیستی مبتنی بر ژلاتین متاکریلات را طوری مهندسی کرد که دارای خواص ویژه‌ای از جمله افزودن یک آنزیم-ماتریکس متالوپروتئیناز-۹(MMP-9) باشد که به طور طبیعی در طی فرآیند بهبود زخم در چشم یافت می‌شود.
این آنزیم به مواد اجازه می‌دهد تا به نیازهای بدن پاسخ دهد و داروهایی را متناسب با سطح MMP-9 موجود در محل زخم آزاد کند.
پژوهشگران می‌گویند: این آنزیم‌ها بسیار خاص هستند، زیرا در بهبود زخم نقش دارند و زمانی که زخم دارید، به مقدار بیشتری آزاد می‌شوند. ما ماده‌ای ساخته‌ایم که در حضور این آنزیم تجزیه می‌شود و دارویی را به این ماده اضافه کرده‌ایم تا آن را به گونه‌ای آزاد کند که متناسب با مقدار آنزیم‌های موجود در زخم باشد. بنابراین هر چه زخم بزرگتر باشد، مقدار داروی آزاد شده بیشتر خواهد بود.
پژوهشگران همچنین این لنز تماسی را به دارویی به نام بووین لاکتوفرین مجهز کردند که هدف آن تسهیل بهبود و بهبود سریع‌تر زخم قرنیه است.
علاوه بر این، این ماده دارای مکانیزم ذخیره ذاتی است که فقط در دمای چشم فعال می‌شود و کنترل بیشتری برای انتشار دارو فراهم می‌کند.
با این حال، پژوهشگران می‌گویند که برای تنظیم دقیق این محصول به مطالعات بیشتری نیاز است.
این مطالعه در مجله Pharmaceutics منتشر شده است.
منبع: ایسنا
